Niet bang meer!
De 43 jaar oude Onella, moeder van drie kinderen, was zeer sterk geworteld in de traditie en cultuur van de Banjara gemeenschap waartoe ze behoorde.
Haar ouders hebben haar op jonge leeftijd uitgehuwelijkt. Onella heeft niet de kans gekregen om onderwijs te ontvangen. Een andere reden om haar niet op te leiden was gelegen in hun Hindoe geloof. Binnen het Hindoeïsme zijn vrouwen te minderwaardig om te mogen leren. Helaas zijn ze ook van mening dat vanaf het moment dat de vrouw getrouwd is, zij behoord tot de familie van haar man en niet meer tot de familie van haar ouders. Dat was de laatste overweging waarom het niet nodig geacht werd om geld te besteden aan het opleiden van Onella.
Op de eerste dag van haar huwelijk werd Onella verteld door haar schoonfamilie dat ze trouw moet zijn aan hun gewoonten en tradities, en vooral moet zij hun familiegodin, Durga Devi dienen en gehoorzamen. Onella stond te popelen om hun regels en ordeningen en geloof te gehoorzamen. Ze was er bij opgevoed en had ook al een groot deel van haar leven de instructies van haar ouders ten aanzien van aanbidding, opgevolgd.
Elke dag voerde Onella alle rituelen trouw uit en aanbad ze de goden. Ze hoopte dat door het doen van de nodige rituelen ze zou worden gezegend door de geboorte van kinderen om de familielijn voort te zetten. Ze heeft ook ernstig gebeden voor voorspoed, zodat ze konden profiteren van wat hun velden opleverden.
Na een korte periode van afwezigheid, bezocht Onella haar ouderlijk huis weer en diende daar ook hun huisgodin.
Maar ze begon op een gegeven moment enge nachtmerries te krijgen, waardoor ze uiteindelijk bijna niet in staat was om werk te doen. Soms droomde ze dat haar familie goden waren geworden en haar kwamen bedreigen met – “Ik kom je vermoorden!” Onella was zeer verstoord, maar was niet in staat om dit te delen met haar man. Ze dacht dat hij haar zou beschuldigen dat ze iets verkeerds had gedaan.
Dus, Onella begon na het opstaan, vroeg in de ochtend met het uitvoeren van de noodzakelijke reinigingsrituelen. Dit bestond uit het nemen van een bad koud water. Daarna ging ze naar de tempel om de Hindoe-godheid te aanbidden. Enkele maanden gingen voorbij, maar haar nachtmerries bleven voort duren, en haar angst voor de dood nam meer en meer toe.
Op een dag besloot ze haar man en kinderen te vertellen over haar nachtmerries. De familie vertelde haar toen ook dat ze merkte dat zij de laatste 2 jaar depressief begon te worden maar konden de oorzaak achter haar verandering niet vinden.
De familie besloot om Onella mee te nemen naar de tempel, zodat ze rituelen uit konden voeren ter reiniging en offerden een geit om hun wraakzuchtige godin tevreden te stellen. Maar tijdens het ritueel viel Onella op de grond en begon te beven, te schreeuwen en te vloeken op een hele grove manier. Ze schreeuwde meer dan een uur, waardoor haar man en kinderen doodsbang werden. Ze geloofden dat hun godin bezit had genomen van Onella’s lichaam. Na dit incident ging de familie weer terug naar huis. Maar de volgende weken verslechterde de conditie van Onella. Ze was zo zwak geworden dat mensen dachten dat ze zeker zou sterven.
Op een dag kwam haar schoondochter haar in het geheim opzoeken en vertelde Onella van een dame die soortgelijke problemen had gehad als zij en hoe zij werd genezen door de gebeden van een kerkstichter/evangelist. Dit nieuws gaf hoop aan Onella, maar ze was ook bang om naar de kerk te gaan en te bedenken wat er zou gebeuren met haar als ze de wetten van haar godin overtrad.
Maar op een dag heeft Onella uiteindelijk samen met haar schoondochter stilletjes besloten om de kerk in Solapur te gaan bezoeken zonder de rest van de familie. Bij de kerk deelden Onella en haar schoondochter alles met Pastor Kavi. Toen heeft de pastor samen met alle leden van de kerk gebeden voor Onella, om uitbanning van de boze geest die in haar leven gekomen was met ravage en afbreking. Eindelijk kwam aan Onella’s lange lijdensweg een einde en werd zij uit de klauwen van de verbitterde hindoeafgoden (duivel) gered. Daarna ging Onella terug naar huis en sliep na jaren weer rustig en vredig. Sindsdien is ze niet meer bang, noch heeft geen slechte dromen meer. Zij en haar schoondochter begonnen ook naar de kerk gaan. Maar dit was nog steeds het geheim van hen samen.
Op een dag begonnen, uit achterdocht, de mannen van de familie hen te volgen en kwamen erachter dat Onella en haar schoondochter samen naar de kerk gingen. Ze waren woedend en zeiden; “Als onze godin dit merkt en boos wordt zullen we allemaal vernietigd worden”
Onella antwoordde: “Toen we de familiegodin aanbeden, bracht het inderdaad een hoop geld binnen, maar mijn situatie werd nog erger en verslechterde met de dag. Maar toen ik naar de kerk ging om te bidden, werd ik rustig en begon me gezonder te voelen. Één van de opvallendste dingen is dat ik geen geld heb uit hoeven geven aan dit gebed . ”
Zij en haar schoondochter bekenden publiekelijk dat ze geloofden in Jezus Christus. Even later vertelde de oudste zoon van Onella: “Als het geloof in Jezus haar zo goed heeft gedaan en geholpen heeft in al haar problemen en angsten laat ze dan geloven. We hebben onze familiegodin zo veel jaren aangebeden en vereerd zonder enig voordeel.”
Vandaar dat Onella en haar schoondochter naar de kerk kunnen blijven gaan zonder enige belemmering.