Ik heb heel veel geleerd!

Toen Iraja naar haar huis liep vanuit haar werk, zag ze een groep vrouwen verzameld aan de voorkant van een huis. Toen ze vroeg wat er gaande was, werd haar verteld dat er een alfabetiseringscentrum was geopend en dat in één jaar volwassenen zou leren lezen en schrijven. En ook nog eens zonder kosten. Ze was zo blij bij die gedachte want zij was een van die analfabeten die zeer graag wilden leren lezen en schrijven. Onmiddellijk ging ze naar binnen en sprak tot de leider aan en vroeg of ze zichzelf kon laten inschrijven voor deze bijzondere school. 

Iraja was op 16 jarige leeftijd getrouwd en nu een vrouw van 26 jaar met twee kinderen. Een tweeling van twaalf jaar die naar een school gaan van de regering. Haar man Radjis (30) is een riksja rijder die ongeveer 150 roepies per dag verdient. Dat komt neer op plm € 2,00. 

Iraja werkt als werkster in Bobbili, een stad op vier kilometer afstand van Lachaiyapet, het dorp waar ze woont. Ze loopt deze afstand elke dag en verdient daarmee ongeveer 800 roepies per maand. 800 roepies is plm € 10,00 per maand. Ze brengt soms ook restjes eten mee van haar werkgevers. Dit is niet voor zichzelf maar ze vult hiermee de buiken van de kinderen. 

Iraja is oorspronkelijk afkomstig uit een arme familie waar ze met moeite één maaltijd per dag hadden. Nu zou ze het met de verdiensten van haar en haar man een stuk beter moeten kunnen hebben, maar helaas is haar man Radjis verslaafd aan alcohol en gokken. Hij maakt het grootste deel van zijn inkomsten op en is daardoor een onverantwoordelijke vader. Uit luiheid gaat hij soms niet werken en Iraja moet zich dan in allerlei bochten wringen om rond te komen. Daarbij kwam de ongeletterde Iraja vele malen in moeilijkheden door ziekte en omdat ze vanwege het niet kunnen lezen en rekenen vaak bedrogen werd door winkeliers en haar werkgevers.  Ook haar kinderen zijn vaak ziek en moesten regelmatig naar het overheidsziekenhuis. Zij wist niets over netheid en hygiëne. Dit was te zien en te ruiken.

 Iraja die nooit naar school kon vanwege de armoede, stond nu te popelen om te leren lezen en schrijven. Haar neef heeft door het leren lezen en schrijven, zijn achterstand weten weg te werken en zo de armoede weten te ontvluchten. Ook hij had de lessen bijgewoond op een soortgelijk project. Zijn vooruitgang daardoor had haar zo gemotiveerd dat ze zichzelf voornam hetzelfde te gaan doen. Ze woonde trouw de lessen bij en leerde zo heel veel nieuwe dingen. Allereerst leerde ze graag de motiverende liederen die zowel groot als klein aangetrokken. Ten tweede, tijdens de inspirerende lessen, gebaseerd op Bijbelteksten, voelde ze een goddelijke aanwezigheid. Hoewel ze zelf als Hindoe was opgevoed, nam ze alles rustig in zich op en luisterde naar wat haar daar werd onderwezen. Uiteindelijk kwam ze tot de ontdekking dat ze veel in haar hindoe opvoeding gemist had en leerde ze de liefde van God kennen. 

Door het bijwonen van de lessen was Iraja compleet veranderd. Ze leerde naast lezen, schrijven en rekenen onder andere ook zichzelf en haar omgeving schoon te houden. Ze leerde goed voedzaam voedsel klaar te maken en de belangrijkheid van het drinken van schoon water. Doordat ze had leren lezen, schrijven en rekenen kon daardoor ook geld besparen. Maar haar grootste winst kwam vooral doordat ze de levende God heeft leren kennen. De gelijkenis van de rijke dwaas in Lucas 12, raakte haar. Ze was bang van de gedachte om voor eeuwig in de buitenste duisternis door te moeten brengen. Ze beleed haar zonden aan de Heere Jezus, die ze als haar persoonlijke Redder had leren kennen. Ze begon ook regelmatig naar de kerk gaan.

 Iraja neemt nu deel aan een gebedsgroep en is in staat om de Bijbel te lezen. Ze moedigt haar buren en vrienden aan om dezelfde lessen als zij te volgen. Maar ook haar man ging de veranderingen zien bij zijn vrouw. Helaas begon hij haar te belemmeren in het bijwonen van de lessen. Hij ging ook niet meer werken en vond dat zij nu het geld wel kon gaan verdienen voor het gezin. Haar uitgebreide familie bekritiseerde haar voor het accepteren van dit nieuwe geloof. “Zal uw nieuwe geloof u bevrijden van armoede en problemen?”, zeiden ze. Iraja gaf haar geloof in Christus niet op. Ze bidt vurig en geleidelijk werd de relatie met haar vijandige familie beter. Laten we hopen en bidden dat ook haar man gered en bevrijd mag worden uit het heidendom en van zijn dronkenschap. 

Ga naar Alfabetisering voor meer informatie.